Pole Treningowe

Oharu

Dziewczyna zasmiała się.
- Wiesz znam to uczucie...
Dziewczyna przeciagneła się i ziewneła. Cały czas czuła lekkie osłabienie.
- Mogła bym tak leżec godzinami...

Sydney

-A może będziemy spać tutaj?
Zaproponował chłopak

Oharu

Dziewczyna spojrzała na niego z rozbawieniem.
- Możemy... Mi sie do domu nie spieszy...
Mrukneła i ułozyła sie wygonie na trawie koło chłopaka i załozyłą ręce za głowe patrząc zamyślonym wzrokiem w niebo.

Sydney

Chlopak w mgnieniu oka zawiązał kilka pieczęci i zmienił się w Wilka. Położył się wygodnie; był puszysty, ciepły i miękki

Oharu

Dziewczyna popatrzyła na niego z uśmiechnem i nagle sama nie wiedziała dlaczego pogłaskała go po grzbiecie, kiedy zoriętowała sie co zrobiła poczuła się strasznie głupio i odwruciła wzrok. *Odbiło mi...*

Sydney

Wilk zaczął robić zadowoloną mine kiedy dziewczyna go głaskała ale jak zabrała ręke wstał i spojżał na nią; podszedł tak aby widzieć jej oczy i spojżał w nie głęboko; Jak był Wilkiem to jego Oczy były jeszcze większe, głębsze i kolor był bardzo nie wyraźny

Oharu

- No co?
Mruknełą zakłopotanym tonem i próbowała odwrócić wzrok ale jakoś nie mogła.

Sydney

-Dlaczego unikasz kontaktu wzrokowego?... dlaczego, co zrobiłem?
Przybliżył głowę do jej twarzy na tyle że oczy były bardzo blisko siebie a on mniej więcej na wysokości ust przytknął swuj wielki ciepły nos a ona czuła jak gorące powietrze pada na jej usta.
-nie lubie tego

Oharu

- Em... Jak cię pogłaskałam to był głupi odruch... Przepraszam...
Dziewczyna skrzywiła się lekko w bladym uśmiechu.
- Rozumiem że karą za to jest spojrzenie ala Bambi...
Mrukneła sama nie wierząc w to że to powiedziała.

Sydney

Wilk wyglądał na zmieszanego odwrócił się i odszedł kawałek
-Przeprasz... nie miałem zamiaru; wybacz
Położył się muwiąc smutno

Oharu

Dziewczyna usiadła patrząc na chłopaka lekko zmieszanym wzrokiem.
- Nie no nie przepraszaj... Ja żartowałam tylko...
Powiedziała i uśmiechneła sie lekko.

Sydney

-Zawsze to samo...
Szepnął

Oharu

Dziewczyna podeszła do niego i kucła przy nim patrząc mu w oczy.
- Przepraszam jesli cię uraziłam, nie chciałam...
Szepneła smutnym głosem, po chwli słabo sie uśmiechneła.
- Masz naprawde ładne oczy...

Sydney

-Nie ma za co... po prostu wszyscy na muj widok odwracają wzrok
Uśmiechnął się i otworzył,oczy szerzej
-Twoje też są piękne

Lewygg

Z oddali dwujce rozmawiających przyjaciół przyglądał się Lewy. Starał się dowiedzieć czegoś o swoich równieśnikach, aby w odpowiedniej chwili podejść do nich i się przywitać.