Dom Oharu

Oharu

Dziewczyna skrzyżowała ręce na piersiach.
- Jak ci tak zależy na oglądaniu giazd to cię poinformuje że mam co s takiego w domu jak okna...
Powiedziała to cały czas lekko się uśmiechając.
- A tak poza tematem, to gdzieś się podziewał przez cały dzień?
Zapytała z zaciekawieniem w głosie.

Sydney

-Byłem...
Był lekko speszony, spuścił lekko głowę i spojżał na buty dziewczyny
-Ze Skowyt-Sensei

Oharu

- Yhm...
Mrukneła ze zrozumieniem i spojrzała na speszonego chłopaka i nagle coś jej przemkneło przez mysl. Naburmuszyła sie i odwróciła wzrok.
- Pewnie jesteś głodny... Zrobie ci jakies kanapki...
Mrukneła i ruszyła w stronę kuchni.

Sydney

-D... dziękuje Oharu-chan
Powiedział z wdzięcznością w głosie
-Skowyt-Sensei bardzo mi dzisiaj pomogła... pomogła mi zrozumieć to co karzdy mężczyzna powinien wiedzieć
Powiedział wchodząc do kuchni
-To była ciekawa lekcja życia

Oharu

- Nie wątpie...
Warkneła i zaczeła wyjmowac z lodówki produkty zywnościowe.. Po czym zajeła się za robienie kanapek. Cały czas miała niezbyt zadowolona mine.

Sydney

-Teraz po tym czego mnie nauczyła czuje... że staje się prawdziwym mężczyzną i że będe mógł chronić moją...
Zarumienił się
-Moją ukochaną
Spojżał w stronę odwóconej Oharu

Oharu

reka zdziewczyny zadrżała a nóż którym kroiła wędline wyślizgnął jej się z dłoni i spadł na podłoge kaleczac prz tym dłoń dziewczyny.
- Niech to!
Przeklneła i kucła, by odnieść nóż. Była strasznie zła, wkurzało ją to że Sydney, gada do niej takie rzeczy po tym jak ja pocałował.

Sydney

Chłopak natychmiastowo znalazł się przy Oharu
-Oharu-chan... nic ci nie jest?
Wziął w obie ręce ranną dłoń dziewczyny; wyciągnął swoją chuste i zaczął nią opatrywać ranną. Dopiero wtedy Dziewczyna zobaczyła że chłopak ma poparzone i porozcinane wargi.

Oharu

Dziewczyna wyrwała swoją dłoń i spojrzała lekko zirytowana na chłopaka.
- Nic mi nie będzie, zaraz się ulecze...
Wzrok dziewczyny powędrował do poranionych warg chłopaka.
- Co ci się stało?
Jej głos troche złagodniał.

Sydney

-Nic mi nie jest
Odpowiedział chłodno; ie wiedział co ma myśleć jak dziewczyna go potraktowała w ten sposób, wstał i wyciągnął ku niej ręke w geście przyjaźni
-Dlazego się tak zachowałaś
Zapytał łagodnie

Oharu

Dziewczyna wstała ignorując wyciągnięta reke chłopaka, była po prostu wściekła.
- Ty się dziwisz?! Najpierw mnie całujesz, puźniej znikasz i wracając mówisz że przez cały dzień byłeś ze Skowyt która udzieliła ci lekcji męskości i że niby już będziesz umiał chronić swoją ukochaną! Jesteś po prostu bezczelny!
Nagle wybuchła i odwracając sie napięcie wybiegła z kuchni.

Sydney

Chłopak wybiegł za Oharu; dogonił ją i złapał za ręke
-Oharu!... to nie jest tak jak myślisz, nie miałem tego na myśli że ja i Skowyt... pozwól mi się wytłumaczyć
SZedł obok niej trzymając ją za ręke aby nie uciekła
-Oharu!... Oharu spójż na mnie!... prosze

Oharu

Dziewczyna spojrzała na niego ze złością. Chłopak zobaczył że w jej oczach zebrały się łzy.
- Masz dwie minuty...
Warkneła.

Sydney

-Ja nic z nią nie robiłem co mogło by cię urazić... Ja i Skowyt-Sensei trenowaliśmy; nauczyła mnie trudnej techniki katon; pomogła mi zrozumieć że moc nie jest najważnijsza tylko to do czego ją urzyjemy... powiedziałem że będe mógł chronić swoją ukochaną... miałem na myśli ciebie Oharu... Oharu kocham cię i tylko ty się dla mnie liczysz jako kobieta.
Do jego oczu napłyneły łzy; spuścił głowę i puścił ręke dziewczyny
-Chyba powinienem już iść
Podszedł do dzwi i je otworzył; wyszedł z domu i rusył w kierunku furtki

Oharu

Dziewczyna stała oniemiała przezkilka sekund. Nagle pobiegła za chłopakiem i złapała go za ręke.
- Sydney... ja przepraszam... zachowałam się jak gówniara...
Wyszeptała, patrząc na chłopaka.